Het 3D model van een product is vaak de eerste stap in ons proces. Dit model vormt de basis voor alles wat we doen. Materialen, belichting, visuals en animaties worden allemaal gemaakt op basis van dit 3D-model. Er bestaan echter veel verschillende soorten 3D-modellen, zoals die van monsters voor computerspellen, draken uit de Harry Potter-films of digitale technische modellen van bruggen voor de bouw. Wij richten ons in dit artikel specifiek op 3D-modellen voor product visualisaties.
3D model voor product visualisatie
Een digitaal 3D-model, zoals wij dat maken, is een realistische digitale replica van een product. Het model wordt volledig in 360 graden nagemaakt. Hierdoor kunnen we in het project het product vanuit elke hoek gebruiken in de visuals. We modelleren echter alleen wat daadwerkelijk zichtbaar is; de binnenkant van het product laten we achterwege als deze niet te zien is. Het is een vreemd idee, maar bijna alle producten die je in onze beelden ziet, zijn dus eigenlijk helemaal leeg van binnen.
Hoe doen we dit?
Een 3D model bestaat uit polygonen: vlakken met vier hoeken die een oppervlak creëren. Een eenvoudige kubus bestaat in 3D bijvoorbeeld uit zes vlakken, oftewel zes polygonen. Deze polygonen zijn goed zichtbaar in de animatie aan het begin van de pagina. Elk 3D-model begint met een van de basisvormen, zoals een kubus, cilinder, bol of vlak. Door steeds meer polygonen toe te voegen en deze te bewerken, kunnen we meer detail aanbrengen en langzaam een digitale kopie van het product opbouwen. Dit proces voelt een beetje als kleien, je begint heel grof en voegt stapje bij stapje meer vormen en details toe.
Digitaal gereedschap
In de "echte" wereld gebruik je gereedschap, bijvoorbeeld een boormachine of schuurmachine, om het werken met hout makkelijker te maken. Bij het maken van 3D modellen doen wij eigenlijk hetzelfde, maar dan met digitaal gereedschap, genaamd modifiers. Deze tools maken ons werk niet alleen eenvoudiger, maar bieden ook veel mogelijkheden. Zo kunnen we hoeken afronden, oppervlakken glad maken, stoffen simuleren (zoals kussens die in een bank vallen), of producten dupliceren. Dankzij deze modifiers werken we sneller, efficiënter en hebben we meer controle over het eindresultaat.
Realisme
Hoe zorg je ervoor dat een 3D-model er echt uitziet? Er zijn veel factoren die meespelen, maar wat een 3D-model vaak maakt of breekt, zijn de kleine details. Zoals ze zeggen “The devil is in the details”. Denk aan lasnaden, kieren, stiksels en andere subtiele details. Deze vallen in het dagelijks leven nauwelijks op, maar zodra ze ontbreken, voelt het direct onnatuurlijk aan.
Dit vormt een interessant contrast met fotografie. Bij fotografie streef je naar een zo perfect mogelijk beeld, waar je in Photoshop alle imperfecties probeert weg te halen. Terwijl wij bij 3D-rendering juist imperfecties toevoegen om het product realistischer te maken. Een lasnaad is bijvoorbeeld nooit volledig perfect. Die kleine afwijking creëert highlights in de reflectie, en juist die subtiele details maken het model realistisch.
Variaties
Ctrl C, Ctrl V (kopiëren en plakken) is een van de beste uitvindingen sinds vuur, en gelukkig werkt dit ook bij 3D-modellen. Het maakt het veel eenvoudiger om varianten van een product te creëren. Vanuit een basismodel kun je kopieën maken en deze aanpassen waar nodig. En door het model slim op te zetten kunnen we dit ook dagen en zelf maanden later nog doen. Zo kan een 3D model jaren lang mee gaan.
Bijvoorbeeld, een leren variant van een gestoffeerd product kan andere details hebben, zoals afwijkende stiksels. Door het basismodel te kopiëren, hoef je alleen het gestoffeerde deel aan te passen, terwijl de rest van het product identiek blijft. Een andere toepassing is het maken van producten in verschillende maten. Vanuit één basismodel kun je zo een hele product serie in 3D vormgeven, perfect voor het samenstellen van een complete catalogus.
CAD vs Polygoon
Misschien denk je: "Maar wij hebben al 3D-modellen voor productie. Kunnen jullie die niet gebruiken?" Ja, dat kan, maar liever niet. CAD-modellen uit programma's zoals SolidWorks zijn opgebouwd uit Nurbs, en niet met de Polygonen waar wij mee werken. Nurbs zijn perfect voor technische ontwerpen, maar minder geschikt voor 3D visualisaties.
Bij het importeren van CAD-modellen worden Nurbs omgezet naar polygonen. Dit vergelijk ik vaak met met Google Translate: heel handig, maar niet perfect. Tijdens het omzetten ontstaan vaak fouten in de 3D modellen, zoals gaten, kieren en slecht passende onderdelen. Hierdoor is het lastig om belangrijke details toe te voegen, zoals afrondingen, lasnaden of stiksels.
Hoewel we CAD-modellen graag gebruiken als referentie, maken we voor de beste resultaten alle producten zelf opnieuw in polygonen. Zo zorgen we voor hoogwaardige en realistische 3D-beelden.
Conclusie
Een goed 3D-model is meer dan alleen een digitale kopie van een product; het is de basis waarop onze 3D visuals en animaties worden gebouwd. Door de mogelijkheden te gebruiken die Polygonen ons geven kunnen we de kleine details toevoegen die het product tot leven brengen. En door het 3D model slim op te zetten kunnen updates die in de loop der tijd komen makkelijk doorvoeren. Een goed 3D model kunnen we zo jaren lang blijven inzetten om overtuigende product visuals mee te maken.